انگاشته آخرین فیلمی که کریستوفر نولان تا به حال ساخته در سال ۲۰۲۰ به نمایش درآمد. انگاشته زمان را تلف نمی‌کند، تماشاگران را در معرض حمله به یک اجرای سمفونی در کیف قرار می‌دهد و به سختی به مخاطب اجازه می‌دهد که جهت‌گیری کند. شخصیت اصلی داستان توسط دشمن اسیر و شکنجه می‌شود و همان‌طور که در تمرین به او دستور داده شده از یک کپسول سیانور استفاده می‌کند. او زنده می‌ماند و وفاداری‌اش به سیستم و دستورات به نوعی تبلیغ می‌شود. در نهایت وی راهی یک ماموریت فوق سری با امکانات و فناوری‌های جدیدی می‌شود که پتانسیل بازنویسی واقعی تاریخ بشر را دارد.
دانلود فیلم انگاشته (Tenet) با زیرنویس چسبیده و دوبله فارسی + پخش آنلاین
هیچ فیلم اکشنی تا به حال تا این حد پر از دیالوگ‌های توضیحی نبوده است. «انگاشته» تقریبا دو ساعت از زمان ۱۵۰ دقیقه‌ای خود را صرف توضیح آن‌چه اتفاق می‌افتد، چرایی آن‌ها و آن‌چه ممکن است در آینده اتفاق بیافتد می‌کند. با این حال، رعایت پیوستگی در آن بسیار دشوار است، زیرا نولان آن‌قدر در حفره خود در سفر در زمان پیش می‌رود که به نوعی برای ادامه کار، نیاز به یادداشت‌برداری برای خود دارد. تلاش‌های جان دیوید واشنگتن (John David Washington)، رابرت پتینسون (Robert Pattinson)، کنت برانا (Kenneth Branagh) و الیزابت دبیکی (Elizabeth Debicki) برای انتقال داستان خسته‌کننده می‌شود و این بزرگ‌ترین اشتباه نولان است. بهتر بود او چیزهای بیشتری را ناگفته رها می‌کرد و به جای این که اغلب به تحلیل بیش از حد داستان برگردد که بیشتر مردم هنوز قادر به دنبال کردن آن نیستند، به طرز آشفته‌ای وارد حال و هوا و جلوه‌های بصری فیلم شود. در اوایل فیلم، دانشمندی که وارونگی را توضیح می‌دهد می‌گوید: «سعی نکن آن را درک کنی، حسش کن.» ای کاش نولان بیشتر به حرف او گوش می‌داد.
برای برخی از طرفداران نولان، این خط داستانی دقیقا همان چیزی است که آن‌ها به دنبال آن هستند. البته با این تفاوت که ریسک‌ها به اندازه «دانکرک» کارآمد به نظر نمی‌رسند، پیچ و خم داستانی به اندازه «تلقین» هیجان‌انگیز نیست و خط داستانی شخصیت‌ها به خوبی «میان‌ستاره‌ای» نیست.
اگرچه «انگاشته» فیلمی سخت از لحاظ احساسی یا حتی درک روایی است اما این قضیه از کیفیت آن در سطح فنی چیزی کم نمی‌کند. این اثر یک فیلم تاثیرگذار به حساب می‌آید که برای بیننده جذاب است و او را سرگرم می‌کند. فیلم هرگز از نظر عناصر فنی افت نمی‌کند و همه دست‌اندرکاران به ریتم و خواسته‌های نولان متعهد هستند. مخصوصا پتینسون که واقعا در نقش متفاوت خود خوش می‌درخشد.
تصمیم برای اکران «انگاشته» در سینماها به جای پخش ویدیویی به دلایل زیادی بحث‌برانگیز بود اما نمی‌توان انکار کرد که این فیلم نولان به عنوان تجربه‌ای نو نباید حیف شود و قطعا باید آن را با یک سیستم حرفه‌ای تماشا کرد. البته تماشای «انگاشته» در خانه با صدای کم‌تر یا حتی با نگه داشتن تصویر آن ممکن است ایرادات آن را آشکار کند. نولان نمی‌خواهد که هنگام تماشای کارش آن را کالبدشکافی کنید یا حواس‌تان پرت باشد. در واقع او نمی‌خواهد که شما بتوانید فیلم را به عقب برگردانید. «انگاشته» فیلمی درباره شتاب است که این مفهوم هم در روایت و هم در زیبایی‌شناختی آن منعکس می‌شود و بدون آن شکاف‌های بیشتری از کار مشخص می‌شود.
واکنش بیننده به «انگاشته» به میزان درگیر شدن فرد با این شتاب بستگی دارد. باید انتظار داشت که تعداد زیادی از مردم حوصله‌شان قبل از این که فیلم به پایان برسد سر برود یا این که گیج و سردرگم بشوند اما بسیاری نیز این اثر را که با شدت و آب و تاب شروع می‌شود و اصلا انرژی خود از دست نمی‌دهد، در آغوش خواهند گرفت. کلمه‌ای که این‌جا به ذهن ما می‌رسد «تهاجمی» است که ممکن است برای طرفداران نولان تحسین برانگیز به نظر برسد.
همچنین بخوانید : بررسی تمام فیلم های کریستوفر نولان
با هم گزیده‌ای از نظرات منتقدان سایت‌ها و نشریات مختلف را درباره فیلم «انگاشته» می‌خوانیم:
پیتر بردشاو از گاردین
امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰
برای من، «انگاشته» یک معجون ذهنی، یک شکوفایی نامعقول و دیوانه‌وار اما پر از انرژی و تخیل است.
رابین کالین از تلگراف
امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰
عمق، ظرافت و جذابیت اجرای پتینسون و دبیکی تنها زمانی کاملا آشکار می‌شود که بدانید «انگاشته» به کجا می‌رود. هنوز گیج هستید؟ خب نباشید. یا این که بهتر است گیج باشید و از تماشای فیلم لذت ببرید.
دیوید سیمز از آتلانتیک
امتیاز: ۸۵ از ۱۰۰
تجربه تماشای کار این کارگردان در چنین مقیاس بزرگی، در نوع خود بی‌نظیر است اما انسان‌های درون فیلم او گاهی گم می‌شوند. با وجود تمام مهارت‌های متافیزیکی نولان، سردی انکارناپذیری در دنیای گرگ و میش وی وجود دارد.
مایکل برگین از پیست
امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰
«انگاشته» اساسا مجموعه‌ای از جعبه‌های پازل کوچک‌تر در بزرگ‌تر است که اگرچه بیننده ممکن است دقیقا متوجه آن نشود اما کنش فوری و سرعت بالا و ریتم جذاب اثر را می‌فهمد.
مت پرسلو از آی‌جی‌ان
امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰
«انگاشته» شاهکار کریستوفر نولان نیست اما اثر هیجان‌انگیز دیگری در کانون آثار اوست. در دنیایی که سینما تحت سلطه فرانچایزها و دنباله‌ها است، این فیلم به عنوان اثری کامل و داستانی اصیل و غیر سریالی عمل می‌کند. این فیلم مسیر جدیدی را طی می‌کند و در عین حال امن‌ترین فیلم کریستوفر نولان در چند سال اخیر است. پس از دو فیلم جاه‌طلبانه اخیر این فیلم‌ساز، انگاشته کمی محافظه‌کارانه‌تر به نظر می‌رسد. با وجود این، این فیلم از بسیاری از فیلم‌های دیگر جذاب‌تر است و به عنوان چراغی برای نقاط قوت کارگردان عمل می‌کند.
گای لاج از ورایتی
امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰
«انگاشته» اثر مقدسی نیست و با تمام ژست‌های سخت و جدی‌اش، یک فیلم سرگرم‌کننده اما سرگیجه‌آور، گران‌قیمت و جذاب است.
امیلی زلمر از آبزرور
امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰
این فیلم از نظر زیبایی‌شناسی مخصوصا با موسیقی تپنده لودویگ گورانسون، همان منظره سینمایی است که از نولان انتظار دارید. با این حال، طرح داستان به نوعی نقطه ضعفش محسوب می‌شود. «انگاشته» به اندازه تلقین یا میان‌ستاره‌ای پیچیده است اما روایت درهم آن، گره‌ای از خود باز نمی‌کند (اگرچه شاید نکته اصلی همین باشد).
فیونا هالیگان از اسکرین‌دیلی
امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰
«انگاشته» از نظر سکانس‌های پر هزینه و برنامه‌ریزی منظم و موارد مشابه، مثل باقی فیلم‌های نولان کاملا سخاوتمندانه است و همین‌ها تماشاگر را پای کار نگه می‌دارد.
جاناتان رامنی از لس‌آنجلس تایمز
امتیاز: ۷۰ ز ۱۰۰
این فیلم اساسا یک ماجراجویی جاسوسی با ستون فقرات علمی تخیلی است. نولان با ساختن غیرممکن‌ها نه فقط از نظر فیزیکی، بلکه از نظر فیزیک کوانتوم، مضمونی مانند «ماموریت: غیرممکن» را پیشگامانه جلوه می‌دهد و این کار را ماهرانه، خوش‌بینانه و گیج‌کننده انجام می‌دهد.
منبع: rogerebert